Sayın psikolog,
adım Neşe, şu ana kadar fazlaca ilkişki koleksiyonu yapmış olan, bu şekilde fazlaca yaralanmış olan 50 yaşında bir bayanım. Yeni bir insanla tanışırsam otomatik olarak kendimi savunmaya alıyorum, çünkü yeniden kötü tecrübeler yaşayıp "terk edilmekten" korkuyorum.
Fazla savunmaya geçmeden, karşımdaki insandan korkmadan yeniden bir ilişki yaşama isteğimi kendimde nasıl bulabilirim?

Yeni bir ilişkiye atılma isteğini kendimizde nasıl bulur, eskiden yaşamış olduğumuz o güzel duyguları yeniden yaşayabilme şansını kendimize nasıl tanıyabiliriz? Duygularımıza, korkularımıza yenilmeden yaşamayı nasıl becerebiliriz? Hayal kırıklıklarımıza yenilmeden, olumlu beklentilerimizi nasıl yeşertebiliriz?
Eski hayal kırıklıkları ruhumuzu kuraklaştırıp yeni tecrübeler yaşamamızı engelleyebilir. Aslında bizi yaralayan sadece başka bir insanla ortak olarak oluşturduğumuz ilişkilerimizdir. Kimi zaman insanların "kötüleşip" bizi kasıtlı olarak yaraladığını düşünürüz. Birkaç istisna dışında değişen aslında ilişkimizdir; karşımızda kim olduğunu unutup, onun nasıl olması gerektiğini düşündüğümüzde, onun sadece istek ve ihtiyaçlarımıza cevap vermesi gerektiğini düşündüğümüzde bir hayal kırıklığı yaşamamız kaçınılmazdır.
Yaşamak istediğin tecrübe, yani yeni bir ilişki yaşama isteğin yanında kendisine güvenebileceğin, kendisiyle güzel bir gelecek ve ortak bir yaşam oluşturabileceğin insan bulunması ihtiyacından kaynaklanmaktadır. Sevmek ve sevilmek ihtiyacı bizim için dogaldır. Benim sana tavsiyem kendi duygu ve içgüdülerine güvenmendir. Yaşamış olduğun tecrübeler hakkında daha bilinçli olman, gelecek ilişkilerin için kendine ne kadar güvenmen gerektiğinde senin en iyi rehberin olacaktır.